De Rietvinck, Vinkenstraat 185

U zult in vanaf maart 2023 kaartjes kunnen reserveren voor een instaprondleiding bij de tentoonstelling, dan kunt u ook met een groep van maximaal 5 personen reserveren.

Openbaar vervoer

Buslijnen 18, 21 en 22, tramlijn 3,
haltes Haarlemmerplein

Wij zijn in gezelligheid geboren, maar wel met veel verdriet ertussen. Ik ben geboren op een zolder in de Palmdwarsstraat. Wij hebben ook gewoond in de Palmstraat en op de Palmgracht. Ik had hele fijne, zorg-zame ouders. Mijn opa had een winkel met ijs en snoep. De ijswinkel van Smit was ook in de Palmstraat. De Smitjes speelden harmonica met Rita Corita d’r man.
Tussen de Palmgracht en de Westerstraat waren een heleboel winkels. Daar hadden wij een rijmpje op: hoeden en petten/ en damescorsetten/ pillen om te poepen/ en drop om te snoepen. Er was ook een kaaswinkel en er waren drie slagers: Van Thijn – een Joodse slager -, het Vette Varken en Louman. Louman is er nog steeds. Arie de Kippenboer is ook nog.

Foto: Theo Uytenhaak, 18 december 2009

Ik kom oorspronkelijk van de Lindengracht. Mijn moeder maakte kantoren en kerken schoon en mijn vader werkte bij de Nekaf. Hij maakte elektroden waarmee gelast werd.
Ik heb een goede jeugd gehad, een ontzettend goede moeder en vader, die hard werkten. Wij rolschaatsten in de Willemsstraat, op de Lindengracht en in de Van Hogendorpstraat. Na de oorlog dansten wij de rock’n roll bij De Draaitafel op de Lindengracht. Mijn zusje en ik hebben op straat leren dansen. We hadden geen vaste danspartner, je danste met mekaar.
In 1950 trouwde ik. Met mijn man ben ik overal naar toe geweest, met hem verveelde ik me ook niet.

Foto: Theo Uytenhaak, 18 december 2009

Mijn moeder had samen met nog een vrouw de leiding van de Vrouwenclub van de Lindengracht. Daar waren vrouwen lid van, die een winkel hadden of op de markt stonden: Ouwe Door Cruyff, Marie Landstein, Jans Rijnpolt, Coba Hieselaar, Greet Karseboom, Kee Seur, Aal Bambergen, Stein Koevoet, Marie Pelser, Bet Uriot, Stein Kallenbach, Anne Bik, en nog meer.
Bijna alle vrouwen waren lid van die club. Ik kende ze allemaal. Iedereen werd met ‘tante en ome’ aangesproken. Het was één grote familie. Ze hadden feestjes, vormden een visclub en verkochten mosselen tijdens het Jordaanfestival. Drie keer per jaar gingen ze ’s zomers een daggie naar buiten.
Het was een prachtige tijd!

Foto: Theo Uytenhaak, 18 december 2009

Wij luisterden thuis naar de radio, naar het programma Ons wekelijks belcantoconcert, van 2 tot 4 uur op zondagmiddag. Dan werd de bel afgezet en ging de deur op slot.
Toen ik 8 jaar was, zat ik al met een bossie bloemen bij Gré Brouwenstein in de kleedkamer, om haar te bedanken voor de prachtige voorstelling.
Op mijn tiende kocht ik vinylplaten bij Oostinga in de Lijnbaanssteeg. Oostinga verhuurde ook platen, net als Scheerlink aan de Prinsengracht 100, effe na Het Bruine Paard verder van de Noordermarkt af.
Mijn familie heeft altijd in de ramsjhandel gezeten, op de Noordermarkt en de Lindengracht. Als je op de markt bent grootgebracht, kan je d’r niet meer buiten!

Foto: Theo Uytenhaak, vrijdag, 12 december 2009

Mijn moeder heette Coba Hieselaar-Hendriksen. Zij was een volle nicht van Tante Leen. De meisjesnaam van Tante Leen was Polder. Haar moeder was een zus van mijn opoe, Naatje Hendriksen-Cornelisse.
Opoe Naatje woonde haar leven lang op de hoek Lindengracht 88/ Eerste Goudsbloemdwarsstraat. Zij en haar moeder – dus mijn overgrootmoeder – zaten in tweedehands kleding op het Waterlooplein. Ze noemden dat toen vodden, maar dat kwam allemaal van Amsterdam-Zuid, van de Goudkust. Mijn moeder en ik zaten later ook in ongeregeld goed. Nú staat mijn dochter elke maandagochtend op de Noordermarkt met tweedehands kleding. Zij is dus de vijfde generatie in het vak…

Foto: Theo Uytenhaak, 22 december 2009