Gastenboek

Gastenboek museumwoning

Het Jordaanmuseum beheerde van oktober 2015 tot 1 januari 2017 de museumwoning Palmstraat 92A. Het was een onbewoonbaar verklaarde woning waarin het wonen in een kelder toen en nu werd getoond en op de bel-etage konden wisseltentoonstellingen worden ingericht en vonden evenementen plaats.
Karel Schorer maakte uit het gastenboek, vol met enthousiaste reacties,  een selectie die u hier kunt lezen.

Opbouwend en kritische opmerkingen

Wij zijn blij met bemoedigende opmerkingen en zeker ook opmerkingen die kritisch en opbouwend zijn.

10 antwoorden op “Gastenboek”

  1. Goh, wat jammer dat jullie niet meer in het museum zitten. Gelukkig is er wel een mooie site! Veel succes met de Beregang.

  2. Ik hoop dat er weer een nieuw Jordaan Museum komt.
    Erg mooi en interessant om te lezen en te horen over de vroegere Jordaan.

  3. Inderdaad jammer dat jullie niet meer een locatie hebben waar je naartoe kan. Misschien komt dat ooit nog? Prachtige site en veel informatie over het leven van mijn voorouders!

  4. Dank voor je mooie reactie.
    De museumwoning, Palmstraat 92A, was fantastisch. Daar hadden wij de vrijheid bijeenkomsten te organiseren, in te spelen op de actualiteit en wisseltentoonstellingen te organiseren.
    Bovendien konden wij permanent het verhaal over de volkshuisvesting onder de aandacht brengen.
    Momenteel worden voorbereidingen getroffen om informatiebordjes op twee locaties op de Lindengracht te kunnen plaatsen. Ook wordt de website opnieuw opgebouwd – uiterlijk blijft ie hetzelfde – zodat wij er meer inhoud op kunnen plaatsen.
    Groet

  5. een vraag. mijn moeder doortje missot werd op de willemstraat geboren 1917, ze zong vroeger een liedje voor ons, gaat als volgt, weet je wel waar poekie woont, poekie woont in het straatje, poekie heeft zijn vrouw vermoord, al voor een chocolaatje, ben nu 72, me broer 78. maar geen idee waar het over gaat waar het vandaan komt, misschien weten jullie meer

  6. Beste Frans Schuit,
    Twee keer stuurde ik uw mail, maar die wilde niet aankomen op het mailadres f.schuit@qucknet.nl
    Omdat ik uw lied niet kende en ook niet wist over welke moord het gaat, heb ik uw vraag doorgestuurd
    naar het Meertensinstituut: nieuwsbrief@meertens.knaw.nl
    Met de tekst:

    Beste
    Wij willen graag deze vraag aan jullie doorspelen
    Doortje Missot, in 1917 geboren in de Willemsstraat, zong voor haar kinderen:
    weet je wel waar poekie woont,
    poekie woont in het straatje,
    poekie heeft zijn vrouw vermoord,
    al voor een chocolaatje

    Op internet, noch op de Liederenbank vond ik aanknopingspunten, of varianten op deze tekst.
    Kennen jullie dit lied? Zo ja is het gebaseerd op een moord die in de werkelijkheid heeft plaatsgevonden? Zo ja welke?

    Beste Frans Schuit,
    Wellicht kunt u het juiste mailadres sturen U kunt natuurlijk ook zelf contact opnemen met het Meertens Instituut.

  7. Hallo mensen,ik ben een nazaadje van een bewoner.
    is er nou nergens een plekkie en heeft die hola van een burgermeester nou geen poen voor zoiets voor de bekendste buurt ,kom op zeg .
    er word zoveel poen aan van alles uit gegeven

    mvg

  8. Door toeval terecht gekomen bij het Jordaan museum .Paar jaar geleden kwamen wij in de Jordaan terecht en wilde ik mijn vrouw laten zien waar mijn opoe en opa hebben gewoond, in het pand was nu het Jordaan museum gevestigd en was er een lezing over joods en sinti mensen . Wij hebben genoten van de verhalen die verteld werden soms herkenbaar maar ook verhalen wat voor ons weer nieuw was. Mijn opoe en opa kwamen net na de oorlog daar wonen voor heen woonde zij in de rapenburgerstraat [joodse wijk]. Bij binnenkomst van het pand Palmstraat kwamen veel herinneringen naar boven toe het behang was nog steeds hetzelfde De trap naar de kelder waar ook vroeger de keuken was idem dito. Mijn opoe waar bij twee benen waren geamputeerd moest telkens die steile trap naar beneden en naar boven toe. De kelder waar mijn opa een fietsenstalling had was niet meer en de vloer was van beton .Maar wat was ik blij dat ik toch na al die jaren mocht binnen kijken de oude tijd van vroeger kwam weer naar boven.

  9. Dank je voor je reactie,
    De bijeenkomst die op verzoek van de Sinti was georganiseerd en ook grotendeels door hun inzet tot stand kwam, had als doel hun onderduikfamilie De Oude te danken. De familie De Oude heb ik destijds benaderd. De bijeenkomst was indrukwekkend.
    Het aangrijpende levensverhaal van jouw voormoeder Buysingh – Van Os die na de oorlog woonde op het adres Palmstraat 92A, waar destijds het museum was gevestigd, werd verteld ik meen ook door jou en je familie Lien De Vries – Moinat en haar zus Marina de Vries – Moinat die beiden met hun echtgenotes veelvuldig op bezoek kwamen en ons ook enorm hielpen met het inrichten van het pand Palmgracht 92. Zij stuurden ons ook gegevens van hun oma en over haar broers en zussen die niet ‘teruggekomen’ zijn.
    Vorig jaar heb ik tijdens een wandeling ter gelegenheid van 4 en 5 mei het verhaal van Palmstraat 92A opgenomen, dus ook dat van je oma.
    Dit jaar is er overleg geweest met het cie 4 en 5 mei om een bijeenkomst te organiseren waar ook jullie verhaal verteld zou kunnen worden. Maar ons ontbrak de organisatorische kracht om dat allemaal te organiseren. Wellicht kan dat volgend jaar in samenwerking met de familie?.
    Als je ter gelegenheid van 4-5 mei een herdenking wilt posten op de FB van het Jordaanmuseum kan dat. Het zal worden geplaatst!
    Hartelijke groet
    Mieke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *